Kliente (Antzinako Erroma)

Klientea (latinez: sing. cliens, pl. clientes, "esaneko, obediente, meneko, agindupeko" esan nahi du), antzinako Erromako gizartean, bere burua patronus (latinez: sing. patronus, pl. patroni, "babesle, defentsari") baten bapespean jartzen zuen gizon askea zen, klientela (clientela) edo patronatu (patrocinium) izeneko erakunde sozialearen baitan. Estatus desberdineko bi pertsona jartzen ziren harremanetan eta elkarri zerbitzuak trukatzen zizkioten^[1].

Dioniso Halikarnasokoaren testuak^[2], erromatarren konstituzio zaharrenean patrizio eta klienteen arteko harremanak deskribatzen zituenak, oso modu idealizatuan irudikatzen ditu: bi aldeen arteko onginahia hainbestekoa zen, non bakoitzak bestea ez gainditzeko ahalegina egiten baitzuen^[1].

1. ↑ ^{a b} Deniaux, Elizabeth. (1993). «Clientèles et pouvoir à l'époque de Cicéron» Publications de l'École Française de Rome 182 (1): 0–0. (Noiz kontsultatua: 2023-08-03).
2. ↑ «Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books I-XX, book 2, chapter 9, section 1» www.perseus.tufts.edu (Noiz kontsultatua: 2023-08-03).